Het werk van Ineke Drogendijk wordt gekenmerkt door het zoeken naar de essentie. Wanneer is een gezicht nog een gezicht, wat maakt een neus een neus en hoever kan je minimaliseren terwijl de emotie of karaktertrek behouden blijft? Geïnspireerd door het werk van Bernhard Heiliger en Constantin Brancusi brengt zij beelden terug tot enkele lijnen of vlakken, zonder het figuratieve te verliezen.